Grafika: Uefa.com
A jednak udało się wrócić ze Stanów Zjednoczonych ze zwycięstwem na koncie. Nic ono nie daje, poza, być może (ale i to niekoniecznie), lepszymi nastrojami w drużynie. Teraz już pora na to, na co wszyscy czekają - na poważne granie.
Choć @minusek wiernie oglądał te towarzyskie potyczki (szacunek!), to ja muszę uderzyć się w pierś i przyznać, że nie obejrzałem niestety żadnego. Może i kiepsko to świadczy o mnie jako kibicu, ale na usprawiedliwienie powiem, że oficjalnych spotkań odpuszczać już nie zamierzam.
Myślę, że wielu z nas również nie odpuści najbliższej rywalizacji, gdyż nasz pierwszy oficjalny mecz w tym sezonie będzie też jednocześnie pierwszym o tytuł. I to od razu - wóz albo przewóz. Albo zespół wróci do Hiszpanii z kubkiem, albo też szansę na historyczny wyczyn i zdobycie 7 trofeów w jednym sezonie zaprzepaści już na samym początku.
Sezon zmagań otworzy nam pojedynek Realu Madryt z Atalantą. Będzie miał on kilka dodatkowych smaczków. Pierwszy to taki, iż odbędzie się w stolicy naszego kraju. Może ktoś z forum się nawet na Narodowy wybiera? Drugim - zagramy z drużyną, która przerwała imponujący wyczyn ekipy Xabiego Alonso z poprzedniego sezonu, który wygrał Bundesligę nie przegrywając ani jednego meczu, podobnie Puchar Niemiec. Atalanta była więc przedostatnią ekipą, która mogła to niebo perfekcjonistów zburzyć. I udało jej się to. Ekipa Gasperiniego, ku zdziwieniu większości, wręcz zdemolowała stawianą w roli faworytów drużynę Bayeru Leverkusen, wygrywając aż 3-0, a swój mecz życia rozegrał wówczas Ademola Lookman, który skompletował hat-tricka. No i tym sposobem wyszły nici ze spotkania z Xabim w tym miesiącu, jak i również z przywilejem bycia ekipą, która przerwie jej fantastyczną passę, bo to uczynili już Włosi.
Tego ostatniego smaczku zatem nie będzie, ale nie zmienia to faktu, iż warto o to trofeum zawalczyć. W 2022 wygraliśmy je pokonując w finale Eintracht Frankfurt 2-0. Właściwie większość tych meczów wygrywamy, choć przed sześcioma laty zdarzyła się wpadka i to całkiem sporego kalibru, gdyż nie dość, że potknięcie to już wpłynęło negatywnie na pozycję w klubie ówczesnego (krótkotrwałego) trenera Lopeteguiego, nie dość, że straciliśmy aż 4 gole (wliczając dogrywkę), to jeszcze przeciwnikiem był nasz odwieczny rywal zza miedzy, czyli Atlético. Trzeba jednak pamiętać, że były to bardzo burzliwe miesiące. Najpierw, wraz z końcem maja, zespół opuścił przejściowo Zinédine Zidane. Drugim ciosem było lipcowe odejście Cristiano Ronaldo. Drużynę trzeba było kleić na nowo, niestety wychodziło to kiepsko. I efektem tego była również między innymi ta przegrana, która była tylko wstępem do - jak się później okazało - zmarnowanego sezonu.
Teraz jesteśmy faworytem. Drużyna jest stabilna, chyba wszyscy zgodnie stwierdzą, że jesteśmy najlepszym zespołem w Europie. Podskakiwać może nam chyba tylko Manchester City. Dodatkowo tego lata wreszcie doszło do wyczekiwanego przez wielu od 7 lat wzmocnienia w postaci Kyliana Mbappé, który - niczym niegdyś Neymar w Gdańsku w barwach Barcelony - być może zadebiutuje na ziemiach polskich w białej koszulce.
Kolejną rzeczą, o której trzeba pamiętać, to ta, że prawa do Ligi Mistrzów (a co za tym idzie także do Superpucharu Europy) przejął CANAL+. I to właśnie na jego antenie będzie transmitowany ten mecz, podobnie jak i nasze późniejsze zmagania w nowym już formacie Champions League. Do przygotowania się na tę potyczkę mamy dokładnie tydzień. Oby nasi wrócili z Warszawy z pucharem!
Na sędziego głównego rywalizacji Realu Madryt z Atalantą wyznaczony został Sandro Schärer, któremu za liniami bocznymi poasystują Stéphane de Almeida i Jonas Erni, z kolei zadania czwartego sędziego wykona Ukrainiec Mykoła Bałakin.
Sędzią VAR będzie Bastian Dingert, któremu asystować przy monitorach będą Fedayi San i Christian Dingert.
Transmisja w CANAL+ Premium, CANAL+ Sport i CANAL+ 4K Ultra HD.
Real Madryt - Atalanta BC: finał Superpucharu Europy 2024/2025, środa, 14 sierpnia 2024, godzina 21:00, Stadion Narodowy w Warszawie.
Sędzia: Sandro Schärer (Szwajcaria)
Ogólnie atmosfera trochę piknikowa. Jak już się ludzie angażowali, to sektor 14 i 15 swoje, a 16 i 17 swoje. Jak Hiszpanie próbowali przejąć doping, to łapali się za głowy z niedowierzania co się dzieje (ludzie w ogóle nie słuchali rytmu jaki oni chcieli nadać, tylko po swojemu przyspieszali klaskanie), a jak wziął się za to jakiś Polak ze swoim auuu, to było jeszcze śmieszniej